توسط 
همه‌ی ما به تعویق انداختن را تجربه کرده‌ایم، ولی این کار یکی از بدترین کارهایی است که باعث آشفتگی ذهنی‌تان می‌شود. وقتی اجازه می‌دهید«چیزی در ذهنتان در حالت تعلیق قرار بگیرد»، هیچ وقت احساس آرامش نمی‌کنید؛ چون همیشه آن چیز در حال تلنگر زدن به شماست.
در این دورانِ حواس پرتی‌های مداوم، بیش از هر زمان دیگری کارها را به تعویق می‌اندازیم. صدای زنگ نوتیفیکیشن موبایل بلند می‌شود و ما به آن نگاه می‌کنیم. ایمیلی از راه می‌رسد و ما روی آن کلیک می‌کنیم. صفحات متعددی را در کامپیوتر باز می‌کنیم که ما را از کارهایی که در دست داریم، دور می‌کنند.
هر عاملی که حواسمان را پرت کند، یک جور دزد است که عزم ما را برای انجام کارهای ضروری یا کارهایی که در مسیر رسیدن به خواسته‌هایمان هستند، می‌دزدد. ما بهانه‌ی کافی داریم تا کارمان را یک کم دیرتر شروع کنیم، موکول کنیم به فردا یا بعد از این که چند پست دیگر شبکه‌های مجازی را چک کردیم، مشغول آن شویم.
حواس پرتی باعث به تعویق انداختن کارها می‌شود، ولی ترس، مثل ترس از شکست یا ترس از عدم موفقیت هم بعضی وقت‌ها کارها را عقب می‌اندازد.این«چه می‌شود اگر…»ها مانع بزرگی هستند که بین شما و کاری که می‌خواهید انجام دهید، قرار گرفته‌اند.
هر چه اغلب این ترس‌ها بی‌پایه و اساس هستند، باز هم ما به آن‌ها اجازه می‌دهیم تا ما را از کاری که می‌خواهیم انجام دهیم، دور کنند.
گاهی نیز به خاطر ترس از کارهای سخت، وظایفمان را به تعویق می‌اندازیم. نمی‌خواهیم ذهنمان را به چالش بکشیم یا انرژی زیادی را برای شروع هدر بدهیم. همانطور که احتمالاً تجربه کرده‌اید، شروع به کار، سخت‌ترین قسمت ماجراست.
وقتی شروع کنید، روند کار شما را با خود می‌برد، ولی اگر کارهایتان را مرتب به عقب بیندازید، هیچ وقت به این روند دست پیدا نمی‌کنید.
به تعویق انداختن کارها نه تنها وقت و روندی را که می‌تواند باعث دستاوردی شود، از ما می‌دزدد، که انرژی و انگیزه‌مان را هم از بین می‌برد.
هر چه بیشتر کار مهمی را به تعویق بیندازیم، احساس بدتری نسبت به خودمان پیدا می‌کنیم. هر چه احساس بدتری داشته باشیم، انگیزه‌ی کمتری برای پیش بردن کارهایمان خواهیم داشت.هر چه انگیزه‌ی کمتری داشته باشیم،ناخودآگاه، بیشتر دچار حواس پرتی می‌شویم و کارهایمان را عقب می‌اندازیم. این چرخه‌ی باطلی است که شما را در دام خود اتهامی و اضطراب می‌اندازد.
درباره‌ی این موضوع فکر کنید: احتمالاً حداقل یک ساعت در روز را با عقب انداختن کارها می‌گذرانید. این معادل هفت ساعت در هفته است که تقریباً یک روز کاری کامل محسوب می‌شود.یعنی شما 52 روز از سال را صرف عقب انداختن کارهایتان می‌کنید.چه کارهایی می‌توانید با این 52 روز اضافی انجام دهید؟
می‌توانید:
کتابی بنویسید.
کسب و کاری راه بیندازید.
وبلاگی بنویسید.
دوره‌ای آموزشی بگذرانید.
روابط شخصی‌تان را بهتر کنید(و روابط جدیدی به وجود آوردید).
زبان جدیدی یاد بگیرید.
چند پروژه‌ی بزرگ کاری را به سرانجام برسانید.
اگر این نتایج توانسته‌اند شما را در مورد اهمیت غلبه بر عقب انداختن کارها متقاعد کنند، پس توصیه می‌کنیم این کارهای روزانه را انجام دهید تا بتوانید فعالیت بیشتری در طول هفته‌های کاری‌تان داشته باشید:
برای شکست تنبلی کردن و به تعویق انداختن کارها این ۹ راهکار تنها چیزی است که لازم دارید به شرطی که واقعا به آن‌ها عمل کنید
1) از قبل برنامه‌ریزی کنید:
قبل از این که بخوابید یا قبل از این که صبح از روی تخت بلند شوید، مهمترین وظیفه‌ی آن روزتان را مشخص کنید.بعد، در مورد دومین و سومین کار مهم آن روز تصمیم بگیرید.این وظایف را به چیزی مهم در کسب و کار یا شغلتان ربط دهید؛ چیزی که بتواند باعث پیشرفت‌تان شود، پول بیشتری برایتان پدید آورد و موقعیت‌های بیشتری برایتان ایجاد کند. این کارها نباید کارهای اداری یا وقت پُر کن معمولی باشند.
2) هدفتان را مشخص کنید:
قبل از اینکه مهمترین کارتان را مشخص کنید، از خودتان بپرسید
چرا این کار برایتان این قدر مهم است؟
انگیزه‌ی مثبتی که از انجام این کار دارید، چیست؟
چه سودی به شما می‌رساند؟
اگر انجامش دهید چه احساسی خواهید داشت؟
اگر دلایل انجام کاری را به وضوح بدانید، می‌توانید در صورت خستگی یا پرت شدن حواستان باز هم به آن ادامه دهید.دلایلتان را بنویسید و دم دست داشته باشید تا اگر احتیاج به یادآوری داشتید، بخوانیدشان.
3) تقسیم بندی‌اش کنید:
مهمترین کارتان را به کارها و زیر مجموعه‌های کوچکترین تقسیم کنید که در کامل کردن کار اصلی، نقش دارند. هر کاری را که در کامل کردن کار نهایی‌تان نقشی دارد، بنویسید و اولویت بندی‌اش کنید.بعد، تخمین بزنید که هر کدام از آن کارها به چه مدت زمانی احتیاج دارند. زمانی را که نیاز است، بنویسید.
از مهمترین دلایلی که افراد از کارها می‌ترسند و برای آن تنبلی می‌کنند همین ترس از بزرگی کار است که بهترین راهکار آن تقسیم کردنش به اجزای کوچک‌تر است.
4) برنامه‌تان را مشخص کنید:
چه ساعتی از روز بیشترین میزان کارآیی یا خلاقیت را دارید؟ این زمان ممکن است صبح زود باشد وقتی مغز به خوبی استراحت کرده باشد.با این حال، شاید زمانی که شما بیشترین کارایی را دارید، اواسط بعد از ظهر باشد.کارها و برنامه‌هایتان را اولویت بندی کنید تا بیشترین استفاده را از این زمان مفید داشته باشید.
مسئله‌ی مهمی که همیشه باید به یاد داشته باشید این است که مدیریت انرژی بسیار مهم‌تر از مدیریت زمان است. قبلا به شما یاد دادیم که چطور انرژی‌تان را به بهترین شیوه در طول روز مدیریت کنید.
5) آنچه را که احتیاج دارید، آماده کنید:
قبل از شروع به کار، مطمئن شوید هر چیزی را که احتیاج است، در اختیار دارید. قهوه، آب یا چایتان را روی میز بگذارید. خوراکی سبک و سالمی مثل بادام،موز یا چند هویج در کنارتان بگذارید تا جلوی گرسنه شدتان را بگیرد و مطمئن شوید که نور محیط به همان شکلی است که می‌خواهید و روی میزتان هم منظم و تمیز است. یک حواس‌پرتی کوچک یک کمبود کوچک می‌تواند شما را از جایتان بلند کند و به طور کامل شما را از کارتان دور کند. پس این مورد را دست کم نگیرید.
6) فرآیند را تکرار کنید:
اگر اولویت اول روزتان فقط به چند ساعت زمان احتیاج دارد، بعد از آن، سراغ اولویت بعدی‌تان بروید و فرآیند بالا را برای آن هم تکرار کنید.وقتی کار دوم هم تمام شد، به همین ترتیب سراغ اولویت سوم‌تان بروید. ولی هرگز تا زمانی که کار اول تمام نشده سراغ اولویت دوم نروید.
7) با خودآگاهی شروع کنید:
قبل از آنکه مشغول اولین بخش از مهمترین کار روزانه‌تان شوید، چشمانتان را ببندید،چند نفش عمیق بکشید و نیت کنید که آن را به شکل ساده و مؤثری انجام دهید.خودتان را در حالی تصور کنید که آن کار را انجام داده‌اید.چه احساسی خواهید داشت؟ولی سعی نکنید از همین لحظه هم به عنوان روشی برای به تعویق انداختن کارهایتان استفاده کنید.در عوض، این کار را به عنوان آمادگی ذهنی یک تا دو دقیقه‌ای قبل از شروع کارتان در نظر بگیرید.
8) مدت زمان استراحت طولانی‌تری را برنامه‌ریزی کنید:
بین سه کار مهم روزانه‌تان می‌توانید مدت استراحت طولانی‌تر، مثلاً دقیقه تا یک ساعت(برای ناهار)داشته باشید.از این مدت زمان برای برگرداندن انرژی‌تان استفاده کنید؛ مثلاً کمی ورزش کنید یا مدیتیشن کنید یا گفت و گویی خالی از استرس با شخصی داشته باشید.
9) برای کارهای دیگر روزمره‌تان هم برنامه‌ای داشته باشید:
قطعاً کارهای کم اهمیت‌تری هم دارید که باید انجامش دهید. اگر باید اول صبح، ایمیل‌تان را چک کنید، مدت زمان کوتاه(10 تا 15)دقیقه را برای این کار بگذارید.تایمری بگذارید و حتی اگر کارتان با ایمیل‌هایتان تمام نشده بود،رهایشان کنید و مشغول مهمترین کار روزتان شوید و هر وقت اولویت‌های اول روزتان را انجام دادید،دوباره به ایمیل‌هایتان رسیدگی کنید. بقیه‌ی کارهای کم اهمیت‌تری را که احتیاج کمتری به قدرت مغزیتان دارند، می‌توانید موقعی انجام دهید که کارآیی کمتری دارید.
با کمک این روش‌ها هم می‌توانید از کارتان لذت ببرید و هم می‌توانید از مسئله‌ی به تعویق انداختن و حواس پرتی در طول روز جلوگیری کنید. وقتی بتوانید کارهایتان را به مرور و پیوسته بدون به تعویق انداختن انجام دهید،قطعاً بر موفقیت روز افزون شما افزوده خواهد شد.
برای بسیاری از مردم تنبلی کردن و شروع نکردن کارهای بزرگ تنها به دلیل ترس از شکست است. یعنی بسیاری از مردم از جمله شما نه تنبل هستند و نه قدرت اراده‌ی کمی دارند تنها به این دلیل که از نتیجه‌ی کار می‌ترسند و نگران این هستند که تلاش‌هایشان بدون جواب بماند دست به کارهایی که می‌خواهند نمی‌زنند. ترس از شکست چیزی است که تقریبا همه در زندگی‌شان با آن مواجه می‌شوند اما آدم‌های موفق بلد هستند که آن را نادیده بگیرند و شما هم می‌توانید.
منبع: سوخت جت
نظرات